شگفتی های استفاده ازفناوری2
چی میشد اگه میتونستیم هرچیزی که روی صفحه مانتیور میبینیم رو با حس لامسه احساس می کردیم، شاید اونوقت بازی های کامپیوتری کمی ترسناک میشدن و شاید تعداد افرادی که دنبال بازی های خشن و action میرفتن خیلی کمتر میشد!
برای رسیدن به این هدف جان راجر و همکارانش از دانشگاه ایلینویز اومدن و با قرار دادن یه سری مدار الکتریکی روی پوسته های پلاستیکی خیلی نازک شبیه پوست انسان، روکشی رو ساختن که میشه به راحتی روی انگشت قرار بگیره.
دستگاه Electro tactile Simulator یا همون شبیه ساز الکترولامسه، قابلیت تبدیل سیگنال های الکتریکی به حس لامسه رو داره.
مدارهای تعبیه شده روی این پوسته بسیار ظریف و منعطفند که از یک طرف به یه سری سنسور و از طرف دیگه به یه کامپیوتر متصل شدند. یکی از چالشهای این محققان قرار دادن این مدارهای حساس در یک پوسته ی نازک بود به نحوی که وجود سیمها و سنسورها احساس نشه.
در ازمایشهای اولیه این محققین تونستن احساس سوزن سوزن شدن ناشی از فشار را، روی پوست منتقل کنن و این اولین گام بود. البته محققین این دانشگاه تنها گروهی نیستند که روی این پروژه کار میکنند و میشه امیدوار بود که بزودی واقعیت مجازی چهره ی حقیقی به خودش بگیره.
پیشرفت این دستکش ها میتونه تاثیر زیادی روی جراحی های از راه دور داشته باشه. در حال حاضر این دانشمندها به فکر طراحی این پوسته ها برای پوشوندن سطح قلبند. این امر میتونه به خیلی از جراحی های قلبی و افرادی با ناتوانی قلبی کمک کنه.
و شاید در ایندهای نه چندان دور این فناوری منجر به طراحی لباس هایی بشه که حس لامسه رو روی تمام اعضای بدن منتقل کنه.
انتقال حس لامسه از محیط دیجیتالی به محیط انسانی تنها نیاز ما نیست و ما میخواهیم عکس این قضیه هم اتفاق بیوفته.نظرتون راجع به رباط هایی با پوست های حساس چیه؟ رباط هایی که میتونن سردی، گرمی، نرمی، خشکی و کوچکترین فشار رو احساس کنند!
کاپ یانگ سو و همکارانش در دانشگاه ملی سئول به احساس رباط ها هم فکر کردن وÂÂÂÂ تونستن حسگرهایی به باریکی تارهای مو رو طراحی کنن. این حسگرها از نانو پلیمرهایی بسیار منعطف ساخته شده که سطحی بسیار حساس تر از پوست انسان رو ایجاد کردند.
ایده ی این طرح از سلول های بدن انسان که در کنار هم قرار گرفته اند، گرفته شده. این سلول ها میتونن واکنش های مختلف فیزیکی رو دریافت کنن و اونها رو به صورت سیگنال های الکتریکی به مغز منتقل کنند.
این حسگرها هم به باریکی 50 نانومتر کار مشابهی رو انجام میدن؛ طوری که با یک لمس نرم، روی هم خم میشن و بسته به میزان فشار سیگنال های الکتریکی ای رو برای پردازش و شناسایی و تفسیر به کامپیوتر ارسال میکنند.
فناوری و دنیای دیجیتال توی چند سال اخیر تاثیر زیادی توی دنیای پزشکی داشته و به نظر میاد هیچ پایانی برای پیشرفت وجود نداشته باشه.
این بار یه شرکت ژاپنی به نام Fasotec به سراغ دستگاه های سونوگرافی رفته و با استفاده از فناوری Ultra sound و پرینترهای سه بعدی فناوری Bio – Texture رو طراحی کردن. این فناوری کمک میکنه تا یه نمونه ی عینی از جنین انسان پیش از تولد، شبیه سازی بشه، یعنی یه مجسمه از وضعیت فعلی کودک به دنیا نیومده رو به پدر و مادرها تحویل میدن. توسط این فناوری خیلی از ناهنجاری های احتمالی، پیش از تولد، راحت تر تشخیص داده میشن.
خوب کمی از لامسه ی دیجیتالی و دنیای پزشکی فاصله بگیریم. ظاهرا الان وقتیه که باید بگیم: خداحافظ صفحه کلید!
فناوری Leap محصول شرکت Leap Motion موفق به طراحی تکنولوژی جدیدی شده که با استفاده از حرکات دست، تمام فرامینی که قبلا بوسیله ی موس و کیبورد به کامپیوتر منتقل میکردیم رو دقیقا تشخیص میده و به کامپیوتر منتقل میکنه. این فناوری از یک دستگاه کوچیک 70 دلاری تشکیل شدهکه قدرت پردازش حرکات دست رو توی فضاهای کوچیک یک سانتی هم داره.
با استفاده از این تکنولوژی، قابلیت طراحی فضاهای سه بعدی توی کامپیوتر بسیار راحت تر از قبل شده و کنترل و انتقال فرمان به کامپیوتر به راحتی امکان پذیر میشه. خب امیدواریم از بخش شگفتی های فناوری لذت برده باشین. در بخش بعدی بریم سراغ یه دستگاه جدید و مفید به نام سیستم اعتبارسنج...
