شگفتی استفاده از فناوری

زندگی امروز ما داره به سمت کم تحرکی آدمها میره و هر روز وسایل جدیدی وارد بازار میشه که کار ما رو راحت تر از قبل میکنه.

خیلیا گاهی اوقات که خسته به رختخواب میرن، یادشون میوفته که چراغ اتاقشون رو خاموش نکردن و شاید بدترین عذاب در اون لحظه اینه که مجبور بشن دوباره از رختخواب بلند بشن!

کنترل های تلویزیون زحمت هر بار بلند شدن و به سمت تلویزیون رفتن و کانال عوض کردن رو از روی دوش ما برداشتن، ولی گاهی گم شدن همین کنترل ها خودش تبدیل به یه معضل میشه.

برنامه ی شگفتیهای استفاده از فناوری این برنامه، برای اون دسته از افرادی که مشکلات مطرح شده رو با تمام وجودشون احساس کردند میتونه امیدوار کننده باشه.

خوب اول از همه میریم سراغ تلویزیون هایی که بدون نیاز به کنترل و تنها با پلک زدن بیننده کنترل میشن.

این فناوری جدید توسط شرکت ژاپنی با استفاده از تکنولوژی یه شرکت سوئدی به نامطراحی و اجرا شده.

کار کردن با این تلویزیون ها کار پیچیده ای نیست و کافیه که یک بار حرکات چشم بینده توسط یه دستگاه کوچیک که به تلویزیون متصل شده تشخیص داده بشه. در واقع فاصله ی بین دو چشم اندازه ی عنبیه وموارد این چنینی با توجه به چشم بیننده اندازه گیری میشه و بعد از اون با نگاه کردن و پلک زدن های کمی طولانی تر از پلک زدن های عادی، میشه مستقیم به تلویزیون فرمان داد. کافیه فقط به منوی کم و زیاد کردن صدا نگاه کنید تا صدای دستگاه به راحتی تنظیم بشه.

با نگاه به منوی کانال های مختلف میشه شبکه مورد نظر رو به راحتی انتخاب کرد.

به نظر میاد، این تکنولوژی که توی نمایشگاهIFA 2012 در برلین، برای اولین بار مطرح شد، به زودی با استقبال خریداران مواجه بشه. اما این فناوری هنوز نقاط ضعفی هم داره. از جمله اینکه درصد اشتباه این کنترل، برای افرادی که از عینک استفاده میکنند، بالاست.پس بهتره کمی منتظر باشیم تا ایرادها و اشکال های این فناوری برطرف بشه.

لامپ های منزل رو دست آموز کنید؛ این راه حلیه برای رفع یکی از معضلات دیگه ای که در ابتدای این بخش به اون اشاره کردیم.

تکنولوژی Arduino(آردوینو) به همراه چند مدار و ابزار ساده الکترونیکی امکان کنترل کردن تمام لامپ های منزل رو به شما میده.

یعنی دیگه لازم نیست برای روشن و خاموش کردن روشنایی اتاقتون از جاتون بلند بشید، کافیه با یک حرکت دست، اون رو روشن یا خاموش کنین. این تکنولوژی حتی امکان تنظیم نور اتاق رو هم به شما میده.

شاید این فناوری گوی های شیشه ای جادوگرایی رو به خاطر بیاره که تو دوران کودکی و تو برنامه های کارتونی میدیدم. کی میدونه، شاید ایده ی این طرح هم از همون کارتون ها اومده باشه!

ولی تکنولوژی پشت این ماجرا به هیچ وجه جادویی نیست، مداری که ازش اسم بردیم از یه سری سنسور های حساس تشکیل شده که توانایی تشخیص حرکت دست در حالت های مختلف رو داره.

خوب از تکنولوژی هایی که کمک به کم تحرکی میکنه، کمی فاصله بگیریم و بریم سراغ نمایشگرهایی که قابلیت نمایش تصاویر سه بعدی رو دارند، حالا مساله اینه، با عینک یا بی عینک؟!

برای اینکه بشه از تصاویر سه بعدی این نمایشگرها استفاده کرد باید عینک های مخصوص رو تهیه کنید و فیلم هایی که نمایش سه بعدی دارند رو از طریق این عینک ها تماشا کنید.

شاید بخواهید فیلمی رو در مهمانی به صورت سه بعدی نمایش بدید تو این شرایط باید یک عینک در اختیار هر مهمان قرار بدید، که عملا یا توجه به قیمت این عینک ها این امر مقدور نیست.

اماجدا از هزینه ی زیاد،با زدن این عینک ها بعد از چند دقیقه ممکنه حالت سرگیجه و سردردبرای بیننده ایجاد بشه. پس امروز زمان اون رسیده که با این عینک ها خداحافظی کنیم و به فکر توسعه این تکنولوژی باشیم.

تا امروز، پیشنهادهای زیادی برای حذف این عینک ها مطرح شده که هیچ کدوم به طور عمده مورد توجهِ تولیدکنندگان این تلویزیون ها واقع نشده و هر کدوم مشکلاتی رو دربرداشتند.

اما محققین دانشگاه MIT،2 طرح رو ارائه کردند که به نظر میاد بتونه مشکل نمایش تصاویر سه بعدی رو حل کنه.

طرح اول شامل دو صفحه ی نمایش بسیار نازکِ که بین اونها لنزی ویژه برای جهت دهی پیکسل های نوری قرار گرفته شده، بعلاوه شدت نور در زاویه های مختلف هم قابل تنظیمه.

اما در طرح دوم، سه لایه ی نمایشگر  با فاصله ای ویژه روی هم قرار گرفتند. در هر دو طرح از محاسبات نرم افزاری استفاده میشه و نیازی به سخت افزار ویژه ای نیست.

با استفاده از این فناوری، بیننده با توجه به زاویه ای که در مقابل نمایشگر داره تصویر سه بعدی واضحی رو دریافت میکنه و با تغییر موقعیت نشستن، زاویه ی دید نسبت به تصویر تغییر میکنه.

خیلی از اختراعات امروزه بشر، ناشی از فکرهای توهم گونه ی دیروز بودند، شما صد سال آینده رو چطور پیش بینی میکنید؟ بهتره به این تصاویر نگاه کنید تا متوجه بشید که تخیلِ آدمهای 100 سال پیشچطور بوده...